Άρθρο με τίτλο: “Αν το 2014 «συνεχιζόταν»…”
Γκίκας Α. Χαρδούβελης
Καθημερινή
29 Ιανουαρίου 2017
Εισαγωγή:
Κρίση Νο 2.
Τα τελευταία δύο χρόνια βιώνουμε μια δεύτερη κρίση στην οικονομία, πολύ διαφορετική από την πρώτη της περιόδου 2010-2013. Η πρώτη κρίση ήταν αποτέλεσμα προηγούμενων μεγάλων ανισορροπιών στην οικονομία, που έπρεπε να
διορθωθούν άμεσα διότι έγιναν αντιληπτές από τις αγορές, οι οποίες και σταμάτησαν τον δανεισμό προς τη χώρα μας.
Η δεύτερη κρίση ήρθε αφότου η οικονομία ισορρόπησε στο τέλος του 2013. Η ανεργία είχε ξεκινήσει καθοδική πορεία, το δημόσιο χρέος είχε μειωθεί σημαντικά μέσω του PSI με την πρόσθετη υπόσχεση για περαιτέρω ελάφρυνσή του και με το ΔΝΤ να το θεωρεί ως βιώσιμο, η πρόσβαση στις αγορές υπήρξε επιτυχής το 2014 και με λογικά επιτόκια, οι ξένες επενδύσεις αυξάνονταν, οι ιδιωτικοποιήσεις ξεκίνησαν, οι φόροι άρχισαν να μειώνονται και η ανάπτυξη είχε πάρει μπρος και είχε γίνει αισθητή κυρίως στους αυτοαπασχολούμενους και τους επιχειρηματίες.
Μάλιστα, η έξοδός μας από την επιτήρηση των δανειστών και τα μνημόνια είχε δρομολογηθεί μέσω μιας επίσημης πιστωτικής γραμμής στήριξης (ECCL) για μετά την τυπική λήξη του 2ου Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής.
